Το παράπονο της μάγισσας - Νικόλας Ανδρικόπουλος 

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μάγισσα, η ο οποία δεν ήταν κακιά. Όταν ήταν μικρή και πήγαινε στο σχολείο είχε μια φίλη, που τη λέγανε Μαρία. Η Μαρία ήταν ένα χαριτωμένο κοριτσάκι που στο σχολείο παρακαλούσε τη μάγισσα και της έλεγε : " Μάγισσα, εξαφάνισέ με, με ένα ξόρκι βοήθησέ με, γιατί μάθημα δεν ξέρω και μου έγινε βραχνάς!" Λίγο πιο πέρα είδε έναν άνδρα που είχε ένα κόκκινο κασκόλ. Μα κι αυτόν τον ήξερε πάλι από παλιά, όταν του έλεγε κάποια παραμύθια η γιαγιά. Να που λίγο παραπέρα βλέπει άνδρα με καριέρα. Ήταν συμμαθητής της Μαρίας και αφού άκουσε τη Μαρία να μιλά μαζί της, της μίλησε κι αυτός. Την παρακάλεσε να του γράψει τη δική του διατριβή. Η Μάγισσα τον βοήθησε και έτοιμη η διατριβή στο Πι και Φι. Στον δρόμο, όπως περπατούσε είδε τον κύριο υπουργό στα γκρίζα και είχε ένα φυλαχτό. Το κοίταξε καλύτερα κι ήταν ίδιο με το δικό της. Ο κύριος υπουργός ξαφνιάστηκε και η μάγισσα του είπε πως δεν είναι κακιά. " Θυμάσαι όταν ήσουνα μικρός που πέταγες με τη σκούπα μου και έπαιζες ώρες ατέλειωτες;" Κανείς όμως απ' όσους επισκέφτηκε δεν τη θυμόταν. Κι αυτό ήταν το παράπονο της μάγισσας. Θεοδώρα