Πέμπτη 17 Ιουλίου 2014



Η χρονιά  έφτασε στο τέλος και θα ήθελα πολύ να σας ευχηθώ να περάσετε πολύ καλά, να ευχαριστηθείτε παιχνίδι και εκεί στις αρχές του Φθινοπώρου να μαζέψετε τις εικόνες του καλοκαιριού σας και να τις κάνετε ένα λίμερικ, ένα αστείο ποιηματάκι, όπως το λίμερικ που έγραψε ο μεγάλος μας ποιητής Γιώργος Σεφέρης και σας το αφιερώνω.

Θα μας βρείτε ξανά στο νέο ιστολόγιο της Δ1 τάξης Κήποι Βιβλιοφίλων:

http://d1eleousa.blogspot.gr/   







 Ήταν μια κοπέλα από τη Σάμο



που έχωσε το δεξί της στην άμμο


και με τ' άλλο χέρι

εκρατούσε ένα αστέρι

ετούτη η κοπέλα απ' τη Σάμο.

Τρίτη 15 Ιουλίου 2014



Η λαμπρίτσα Λάμπη και η πεταλούδα - Εριφύλη Πασπάτη

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια πασχαλίτσα. Ήταν μικρή, μικρούτσικη. Ήταν στρογγυλή, στρογγυλούτσικη. Είχε ένα μαύρο κεφαλάκι και κάτι μικροσκοπικά ποδαράκια. Το μόνο που δεν της άρεσε ήταν πως ήταν τόσο στρογγυλή σαν ένα κόκκινο μικρό μπαλάκι. Ήταν όμως πάντα χαρούμενη και γελαστή . Πετούσε εδώ κι εκεί με δυο ζευγάρια διάφανα φτερά, πολύ αέρινα και αεικίνητα, ποθυ βούιζαν ευχάριστα, καθώς την πήγαιναν όπου ήθελε. Τα άλλα έντομα τη φώναζαν Λάμπη. Η Λάμπη καθώς πετούσε είδε ένα λαμπερό φως που ερχόταν κατά πάνω της. Ήταν το πιο ωραίο θέαμα που έβλεπε. 
Μια μέρα, καθώς πετούσε είδε μια πεταλούδα.
Η Λάμπη της χαμογέλασε και της είπε: " Γεια σου, με λένε Λάμπη! Θέλεις να γίνουμε φίλες;"
Η πεταλούδα όμως την αγνόησε. Η Λάμπη ρωτούσε όποιον συναντούσε μήπως την είχε δει.
Καθώς η Λάμπη πετούσε ψάχνοντας την πεταλούδα, την είδε στα χέρια ενός παιδιού. Μη, του  φώναξε, θα της τσακίσεις τα φτερά. Αλλά εκείνο δεν την άκουσε. Την είδε όμως. Προσπαθώντας να πιάσει τη Λάμπη, άφησε από τα χέρια του την πεταλούδα.Αφού ελευθερώθηκε η πεταλούδα ρώτησε τη Λάμπη αν θέλει να πετάξουν μαζί. Φυσικά, απάντησε χαρούμενη η Λάμπη. Γρήγορα  όμως η Λάμπη ξεθεώθηκε καθώς η πεταλούδα πετούσε μια από δω και μια από κει. Εκεί που πήγαινε να προσγειωθεί σ' ένα λουλούδι, πήγαινα σ' άλλο. Η Λάμπη τη ρώτησε αν ήθελε να της πει πού θα πάνε για να πετάξει ο καθεμιά μόνη της και να συναντηθούν εκεί. Η πεταλούδα της απάντησε: " Πάω όπου με πάει ο αέρας, για να γεννήσω τα μωρά μου". Αγγελική 


Η γιαγιά μου η μάγισσα - Η Άνοιξη 
 Ελένη Τσιάλτα 


Ένα πρωινό σ' ένα λιβάδι βγήκε ο ήλιος κι έλαμπε. Όλα τα φυτά, τα ζώα και τα έντομα ρωτούσαν το ένα τ' άλλο ποιο έφερε την Άνοιξη. Ένα κοριτσάκι πήρε ένα λουλούδι και το πήγε στη μητέρα του.
" Μου έφερες την Άνοιξη!", είπε η μαμά. 
Και ο καθρέφτης ρώτησε το λουλούδι: " Μήπως είσαι εσύ η Άνοιξη;". Ραφαέλα

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014




Όλυ ο ψαροφάγος



Ο Όλυ ο  βίδρας ζει σ' ένα μαγαζί στους πρόποδες του ηλιόλουστου λόφου. Μια μέρα κατέβαινε το ρυάκι για να φέρει ψωμί στην κυρία πάπια. Μέσα στο καλάθι του είχε μια μικρή βάρκα κι άρχισε να παίζει με τη βάρκα στο ρυάκι. Η Πάπια, η Παπίτσα κι η Παπιούλα, τρία παπάκια ήρθαν για να δουν. Η βαρκούλα έπλεε καλά κι έφτασε στη λιμνούλα. Εκεί οι βάτραχοι είπαν στον Όλυ ότι τους αρέσει η βαρκούλα. Οι πάπιες φώναζαν να τους περιμένει και κουνούσαν τα ποδαράκια τους. Ένας δυνατός άνεμος σηκώθηκε και η βαρκούλα πήγε στην άλλη άκρη της λιμνούλας και χάθηκε. Ο Όλυ λυπημένος πήγε στο σπίτι του. Ο πατέρας του Όλυ ψαρεύοντας στη λιμνούλα νιώθει να τραβάει κάτι το αγκίστρι του. Χάρηκε γιατί νόμισε ότι έπιασε ένα μεγάλο ψάρι. Άρχισε να μαζεύει την πετονιά. Ξαφνικά βλέπει στο αγκίστρι του πιασμένη τη βαρκούλα. Τότε σκέφτηκε ότι θα άρεσε πολύ στον Όλυ η βαρκούλα. Ο κύριος Βίδρας μπαίνει στο σπίτι και τους λέει : " Κοιτάξτε τι βρήκα!" και τους έδειξε τη βάρκα και τα ψάρια που είχε πιάσει. Όλα τα παιδιά χάρηκαν και μετά καθίσανε να φάνε τα ψάρια.  Αγγελική


Τρίτη 24 Ιουνίου 2014



Η χώρα χωρίς γάτες 
Ευγένιος Τριβιζάς  

 

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ποντίκι που φοβότανε τις γάτες κι ένιωθε φρίκη μόλις τις αντίκριζε. Έτσι αποφάσισε να πάει στον γιατρό. Ο γιατρός του είπε πως δεν υπάρχει γιατρικό για τις φοβίες του. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να πάει στη Χώρα χωρίς Γάτες. Ο ποντικός πήγε στη Χώρα χωρίς Γάτες, αλλά εκεί είχε πολλές φάκες. Μετά πήγε πάλι στο γιατρό κι αυτός του πρότεινε να πάει στη Χώρα Χωρίς Γάτες. Και Χωρίς Φάκες. Ο ποντικός πήγε σ' αυτή τη χώρα και όλα του φαίνονταν υπέροχα. Όμως μόλις πέρασε ένας μήνας άρχισε να βαριέται και να κουάζεται. Η ζωή ήταν βαρετή χωρίς γάτες και χωρίς φάκες. Αποφάσισε λοιπόν να πάει στη Γατοφάκα - Φατογατοχώρα, όπου έζησε χαρούμενος μαζί με τις γάτες και τις φάκες. Δανάη

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014



Ο λαγός και η χελώνα 
Αίσωπος 

 

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας λαγός που νόμιζε ότι ο πιο γρήγορος απ' όλους. Όλοι το θαύμαζαν εκτός από τη σοφή την κουκουβάγια. Η κουκουβάγια τον προκάλεσε να κάνει αγώνα με τη γέρικη χελώνα.Ο λαγός έφυγε μπροστά και ήταν σίγουρος πως θα κέρδιζε τη χελώνα. Έτσι αποφάσισε να σταματήσει για λίγο να ξεκουραστεί και να φάει καρότα. Όμως τον πήρε ο ύπνος και η χελώνα τον προσπέρασε. Όταν ξύπνησε ο λαγός ήταν ήδη αργά και η χελώνα κόντευε να τερματίσει. Ο λαγός κατάφερε να τερματίσει δεύτερος και ιδρωμένος. Ο λαγός κατάλαβε ότι δεν πρέπει να περιφρονεί κανέναν αντίπαλο όσο αδύναμος κι αν είναι. Πήγε να συγχαρεί τη χελώνα που τον κέρδισε με την επιμονή και την υπομονή της . Δανάη